داستان فوتیج قسمت 1 | کویر

کویر... خاک، نور، طوفان، شن، ماسه، سراب

در نگاه اول بسیاری شاید فقط یک زمین خاکی و وسیع به نظر برسد اما تلفیقی از هزران هزار دانه های شن و ماسه است که شاید بی قاعده به نظر برسد اما درونش  نظمی از جنس زندگی به چشم می خورد. شاید برای عده ای کویر به معنای آسمانی آکنده از ستارگان و سکوتی رسا باشد. این زمین خاکی وسیع برای افرادی تجلی فریب است همچون سرابی که فقط تشنه ای را تشنه تر و خسته راهی را خسته تر می کند.

گاه شن و ماسه ها معنای تفریح و سرگرمی پیدا می کند. جمع شدن دور آتش و لذت بردن از دورهمی های دوستانه که شاید همین سادگی و فریبندگی این شن و ماسه ها عامل آن باشد.  گروهی تجلی قدرت خالق و حکمتی بی وصف و بی نقص را در این خاک می بینند.

برای کسانی، طوفان و حرکت شن ها  معادل مفهوم تغییرات است و این باور که این دنیا و مخلوقات آن پیوسته در حال تغییر و گردش هستند و نمایانگر پویا بودن این جهان است.  در نهایت در تمام این دیدگاه ها مقصود فقط یک کلمه است، کویر، که با تمام تفسیرات و عقایدی که برای آن وجود دارد همچنان زیبا و خاکی است.